ما می توانیم

متن ذیل پیامی است که از جناب دوست ما صدر برای صورتک ارسال شده
برای بروبچه هایی که می خوان در گردهمایی شرکت کنند خواندنش مفید

سلام !
فقط بخون:
ببین مریم جان !
بزرگترین مشکل آدم هایی به سن و سال ما این که چون تجربیات سنگین و اساسی مثل بزرگترامون رو نداریم / همیشه هر کاری رو که میخواهیم بکنیم اولش محکمیم اما به محض اینکه چند تا قرائت به مجموعه اضافه میشه شک میکنیم که نکنه نتونیم ؟! یااینکه حالا این دفعه سبکتر برگزار کنیم تا بعد ؟! و یه مشت از این تفکرات .
حق می دم که اینجوری فکر بشه !
اما ..اما اما ...مریم جان ...
کجا رفت اعتماد به نفسمان ؟
کجا رفت ایمان به تواناییمان ؟!
کجاست حس میتوانیم میتوانیم گفتنمان ؟!
اگر سینا مطلبی در کنج زندانه که نباید باشه فقط به خاطر این که روزهای آخر شک کرد !
مریم جان !
اگر ایمان پیدا کردیم که میتوانیم نذاریم حوادث و رویدادها ما رو از پا در بیاره !
مریم جان !
اگر ایمان پیدا کردیم که هستیم بالاغیرتاْ نذاریم بهمون ثابت کنن که نیستید!
ما هزینه ای داریم میپردازیم / خون و جونمون نیست /
فقط زمان و پو لمون.که اون هم میدیم . محیط کوچیک و بی هدفی مثل چت و امثالهم مال بچه های دوران راهنمایی که تازه فهمیدن شبکه یعنی چی !
یه لطفی کن اگر با نظرم موافق بودی هر جور صلاح میدونی اون رو تو وبی منعکس کن.
موفق باشی
صدر